- qoyun
- koyun
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
qoyun
Look at other dictionaries:
qoyun — 1. is. Ət, yun və süd verən sıx, qıvrım tüklü gövşək ev heyvanı. Alışan tayaların işığında hürküşüb bir birinə qarışmış qoyun sürüləri mələşir. M. Rz.. ◊ Qoyun kimi – təbiətcə çox yumşaq, həlim, sakit, dinc. Qoyunu qoyun ayağından, keçini keçi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qoyun-quzu — top. Qoyunlar, quzular bir yerdə; davar. Çöldən gəlir mal qara, mələşir qoyun quzu. R. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qoyun-quzu — (Zəngilan) uşaq oyunu adı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dımıx — I (Ağcabədi, Cəbrayıl, Şərur) çox qısaboylu (adam). – Dımıx Məhərrəm gəldi (Şərur); – Bu dımıx Kərimin oğludu (Cəbrayıl) II (Cəbrayıl, Culfa, Füzuli) kiçikquyruqlu (qoyun). – Dımıx qoyun, yanı quyruğu az olan qoyun (Füzuli); – Qara qoyun dımıxdı… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
kürə — 1. is. <ər. kürrə> Yer kürəsi, üzərində sakin olduğumuz planet. Yer kürəsinin əhalisi. Geri fırlan, Yer kürəsi, zamandan küsüb; Nüşabənin kəcavəsi təpədən aşdı. . . M. Araz. Küreyi ərz köhn. – Yer kürəsi, dünya. Bu küreyi ərzdə mən,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
azman — I (Bakı, Ordubad) iri, çox böyük, nəhəng. – Bakidə azman öylər tikilir (Bakı); – Atam bir azman keçi aldı (Ordubad) II (Ağdam, Bakı, Beyləqan, Borçalı, Cəbrayıl, Füzuli, Qarakilsə, Ordubad, Şamaxı, Zəngilan) 1. altıillik “qoyun” (Bakı, Beyləqan,… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
kəlin — qoyun: (Ağcabədi, Ağdam, Başkeçid, Borçalı, Culfa, Füzuli, Hamamlı, Xocavənd, Kürdəmir, Qax, Qazax, Şəmkir, Tovuz) buynuzlu qoyun. – Anamsan, qoyunun kəlini, səni sağan qız gəlinin, quceydım incə belini (Füzuli); – Bizim sürüdə kəlin qoyun çoxdı… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
kərə — I (Cəbrayıl, Kəlbəcər, Salyan, Kürdəmir, Qazax, Mingəçevir, Oğuz, Tovuz) qısaqulaq (qoyun). – Qulaxsız qoyuna kərə de:rix’ (Tovuz); – Qara kərə qoyun ekiz doğuf (Kəlbəcər); – Sarı kərə qoyun çox sütdüdü (Kürdəmir) II (Təbriz) daxma. – Yayda… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
şeş — (Xocavənd) dik. – Anan qomral əvrəşdi, qoyun; – Ay qarannıx gejədə çovana yoldaşdı qoyun. Ay məmələrin şeşdi, qoyun … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bulama — is. 1. «Bulamaq»dan f. is. 2. Təzə doğan sağmal heyvanların ilk günlərdə sağılan südü. Nənəm o şişək qoyun; Yunu bir döşək qoyun; Bulamanı tez yetir; Qırıldı uşaq, qoyun. (Sayaçı sözü). Məmmədağanın inəyi də yenicə doğmuşdur. Ləzzətli bulaması… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kürnəc — is. məh. Bir yerə toplanma, yığışma, topa halında dayanma (qoyun və s. haqqında). <Pası> . . qoyunların kürnəcdə çox dayanmasına yol verməzdi. S. R.. Kürnəc bağlamaq – bir yerə toplanmaq, yığılmaq, sıx dayanmaq (qoyun və s. haqqında). Gün… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
